Poszukiwacze Nieznanego

Raporty dotyczące Kobiet w Czerni nie są tak liczne, jak te, dotyczące ich męskich odpowiedników, pomimo tego wielu ludzi zastanawia się: co się za tym kryje? Trudno powiedzieć czy dawne czarne damy, które ukazywały się przy drogach lub straszyły w opuszczonych budynkach, także jednoznacznie należą do tego samego fenomenu, który może z czasem zmienił funkcję, dopasowując się do nowych epok. Historia współczesnych Kobiet w Czerni zdaje się wywodzić od nikogo innego niż znanego ekscentryka Alberta Bendera, tego samego, który zapoczątkował fenomen Facetów w Czerni. W swojej książce z 1962 roku pt.: "Flying Saucer and the Three Men" opisał, gdy w latach 30. jeden z jego kuzynów był dręczony przez kobietę ubraną na czarno. Przy kilku okazjach próbowała ukraść mu monetę, którą chłopak nosił na szyi podczas snu. W 1952 roku niejaki kontaktowiec Truman Bethurm twierdził, że dwa razy spotkał przybyszkę z odległego świata o nazwie Clarion. Tajemnicza kobieta kazała nazywać siebie Kapit

 Noah Donohoe zaginął w czerwcu 2020 roku w Belfaście. Przypadek ten doprowadził do wielkiego poruszenia wśród nie tylko mieszkańców stolicy, ale całej Północnej Irlandii. Presja, by kontynuować dochodzenie, była naprawdę ogromna, pieniądze z koncertów przeznaczono na prawników, aby ci wpłynęli skargami na odpowiednie ministerstwo. Tylko dlatego zwłoki zostały poddane kilka razy oględzinom, a rodzina na własny koszt zaangażowała najlepszych specjalistów kraju. Ci, a także główny koroner przetestowali wszystko, co dzisiaj jest możliwe i pomimo tego w krwi nie znaleziono żadnych podejrzanych substancji. Wykluczono spożycie alkoholu, narkotyków czy innych podejrzanych substancji.                                            Noah Donohoe, powyżej jedno z 22 zdjęć  kamer. 14-letni Noah Donohoe mieszkał z matką na przedmieściach Belfastu. Nauczyciele opisali go jako: dobry uczeń, sumienny, wysportowany, uprawiał lekkoatletykę, grał na instrumentach muzycznych. Niekiedy tacy jak on nie posiadaj

 Opowieści o humanoidalnych Czarnookich Dzieciach w wieku od 6 do 16 lat mówią o zwyczajnie ubranych nastolatkach, którzy wyróżniają się nie tylko wyglądem oczu, ale i sposobem konwersacji. Ich czarne jak smoła oczy oraz nietypowa prośba wpuszczenia do środka domu, elektryzuje mieszkańców Anglii i USA od przynajmniej 40 lat. Zazwyczaj używają różnych pretekstów np.: "wykonania pilnego telefonu" lub "skorzystania z toalety". Niekiedy oprócz czarnych oczu, ludzie relacjonują także bladą cerę oraz niebywałą natrętność, odmawiając odejścia od drzwi. Obserwując ich odstąpienie, świadek nie raz miał wrażenie, jakby dzieci dosłownie rozpływały się na jego oczach. Pierwsze doniesienia pojawiły się w ze Staffordshire w Anglii, w latach 80., zostały opisane wtedy w brytyjskim magazynie "Birmingsham Mail". Jeden z dawniejszych incydentów w USA pochodzi od niejakiego Briana Bethela, szanowanego dziennikarza. Pewnego wieczoru Bethel porządkował swoje papiery, kiedy wpa

Historia fenomenu Facetów w czerni zaczęła się na początku lat 50. od niejakiego Alberta Bendera. Życie Bendera przed pojawieniem się na scenie owej trójki dziwnych postaci niewątpliwie nie było nudne, lecz koszmar miał się dopiero zacząć. Wszystko miało swój początek na ciemnym, strychu w trzypiętrowym, starym domu przy 784 Broad Street, Bridgeport, Connecticut. Młody Bender był niezaprzeczalnym ekscentrykiem i osobą zafascynowaną sferą potworów, alchemii, zjawisk paranormalnych i okultyzmu. A także ze znacznym stopniem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych na punkcie zegarów. Michael J. Bielawa — poeta i autor książki "Wicked Bridgeport" - pisał, że Bender " ...był zatrudniony jako główny chronometrażysta w Acme Shear Co, największym na świecie producencie nożyczek. Być może było to poczucie humoru Bendera, ale w ironicznym hołdzie dla swojej pracy Albert wypełnił swoją przestrzeń życiową zestawem dwudziestu dzwoniących zegarów. Co piętnaście minut, co pół godziny i co godz