Poszukiwacze Nieznanego

  "Zjawiska niebieskie" udokumentowane w starych okresowo drukowanych arkuszach informacyjnych o nadzwyczajnych aktualnych wydarzeniach, spowodowały, że incydenty w latach 1510, 1520, 1561 i 1566 oficjalnie posłużyły Kościołowi Rzymsko-Katolickiemu, aby zakazać wszelkich kontaktów, a ponadto wstrzymano jakikolwiek handel z podziemną populacją" - dr. H. Kusch w swojej najnowszej książce "Tajne podziemia" (Geheime Unterwelt).                                                      Copyright H. Kusch / Amazon.                                                                                                                                Często, gdy czytamy o legendach, folklorze wydają nam się trochę dziwaczne, niekiedy głupie. Każdy region ma swoje własne opowieści, lecz często jest tak, że powtarzają się gdzieś indziej, nawet w miejscach oddalonych o kilkaset km, a nawet na innych kontynentach. Styria w Austrii nie różni się wcale pod tym względem, podziemne tunele i

  W Europie możemy znaleźć tysiące sztucznych podziemnych korytarzy, co roku odkrywa się nowe i niestety niektóre także są niszczone bez zbadania. Zainteresowani znajdą w internecie ciekawe artykuły o tym podziemnym świecie, tutaj, tej serii jednak chciałbym odnieść się wyłącznie do Styrii w Austrii. Poprzedni art. "Menhir strażnik podziemi"   https://poszukiwaczenieznanego.blogspot.com/2021/05/menhir-straznik-podziemi.html warty jest przejrzenia, ponieważ dotyczy on podziemnych korytarzy i odkryć badaczy wokół dr. Kuscha. Widzę mały problem z prezentacją zdjęć, nawet dr. Kusch na swoim blogu jeszcze ich nie zamieścił, lecz jak w audycjach radiowych przyrzeka — pojawią się już wkrótce, widocznie najnowsza książka, która raptem od 4 miesięcy budzi niezłe sensacje, ma pierwszeństwo. Myślę jednak, że damy rady, nikt przecież nie zabroni, żeby pożyczyć książkę przyjacielowi lub pokazać mu zdjęcie.                Zdjęcie Heinrich Kusch, z księżki pt.: Tore zur Unterwelt.   Kiedy

Trumna była w dobrym stanie, znajdowała się 32 centymetry pod marmurową posadzką. Szkielet zdawał się bardzo delikatny. Archeolodzy musieli najpierw przeorać katedrę we Fromborku, aż w końcu znaleźli pozostałości mężczyzny, który w chwili śmierci miał od 60 do 70 lat. Porównanie DNA z włosem znalezionym w pewnej księdze dało pewność: to były pozostałości zmarłego w 1543 roku, kanonika fromborskiego, astronoma amatora, odpowiedzialnego za największą rewolucję tamtych czasów — Mikołaja Kopernika. Kopernik stworzył heliocentryczny światopogląd i wygnał ludzi z pępka wszechświata: to nie Ziemia jest w centrum świata, twierdził, ale słońce. Ta idea zachwiała wizerunkiem człowieka i autorytetem Kościoła — do dziś jest bohaterem. Podobne pytania interesowały ludzi od stuleci, już w I wieku p.n.e. rzymski poeta Lukrecjusz prorokował, że "niebo, ziemia i morze, a nawet słońce i księżyc są w nieskończoności". W XIII wieku duchowni i uczeni debatowali nad pytaniem, czy chrześcijański Bó