Poszukiwacze Nieznanego

 Wiele przypadków tajemniczych zaginięć dzieje się w dzikich zakątkach lasów, co wydaje się sensowne, bo gdzie można się zgubić jak nie w miejscach oddalonych od cywilizacji, ze zdradliwym terenem i dzikimi zwierzętami. Jednak czasami takie zaginięcia dotyczą ludzi dobrze zorientowanych w lasach, ludzi, którzy niekiedy całe życie spędzili w okolicach i znają je jak własną kieszeń. Z bardzo rzadkich relacji można się dowiedzieć o rzekomej dezorientacji i oszołomieniu, lecz co za tym stoi? lub dlaczego ludzie ci przepadają jak kamień w wodę, tak że nawet psy nie potrafią podjąć tropu — pozostaje zagadką. Trzeba zauważyć, że jest pewna różnica między "niedzielnym" traperem a człowiekiem, który spędza, powiedzmy 6 dni w tygodniu w lesie, polując, pracując czy przemierzając kilometry głuszy w ramach pracy / hobby. Doświadczenie robi swoje, ludzie ci stają się wyborowymi outdoorowcami, potrafią odczytać ślady zwierząt, interpretować odgłosy natury, określić swoją pozycję, a w razie

  Trzeba przyznać, że las to osobliwe miejsce, w przeciągu stuleci powstały tysiące anegdot ludzi twierdzących, że natknęli się na szeroką gamę dziwaczności i różnorakich spotkań z Nieznanym. W tym skromnym projekcie nie ma szans określić zasięg fenomenu albo zasady występowania, najpóźniej przy słynnym "Ranczu Skinwalkera" wiemy, że różnorodność fenomenu nie zna granic. W trzeciej części to znów tylko zbiór następnych przypadków, przypadków których czasem trudno wytłumaczyć. Na początku listopada ukazała się pewna notatka ze zdjęciem, podchwyciło ją kilka serwisów internetowych, lecz czy jest warta głębszej analizy? Oceńcie sami. Miejscem zdarzenia było pole namiotowe w Edenbridge, Kent (UK). Około 3 w nocy pewna kobieta wyszła z namiotu, aby zbadać dziwny hałas, jednak na zewnątrz było jeszcze ciemno, żeby coś zauważyć. Pomagała sobie lampą błyskową aparatu fotograficznego, z nadzieją, że może uda jej się uchwycić to coś w ciemności, lub po prostu zobaczyć, gdy flesz oświet